PHUKET นอกฤดู : EP4 “Hang Out”

เมื่อวานกลางวงบนโต๊ะปลาเผาเหล้าปั่นร้านประจำข้างบ้าน

“เฮีย ที่บนไว้ได้แล้ว เราต้องไปแก้บนกันแล้วนะ...”

เธอเอ่ยมาด้วยเสียเรียบๆ แต่กุนี่อุทานอย่างดังในใจ

เฮ้ย!! ทำไมหลวงพ่อจัดมาไวแท้ ยังเคลียร์รูปเก่าไม่จบเลย ซีซั่นใหม่มาจ่อคอหอยเสียแล้ว

จัดของเก่าให้ให้จบๆก่อนแล้วกัน

มาฟังกันต่อเลยครับ

สถานีต่อไป วัดฉลอง

ขับรถไม่นานจาก Carambola Cafe พวกเราก็พาร่างอันโรยแรงมาถึงวัดฉลอง

หรือชื่ออย่างเป็นทางการว่า วัดชัยธาราราม



อาจเพราะความศักดิ์สิทธิ์ส่งเป็นแรงศรัทธา ผู้คนจึงมากันหนาตามากมาย







เมื่อไหว้พระขอพรกันเป็นที่เรียบร้อย

ถ่ายรูป พอไว้เป็นบันทึกว่าครั้งหนึ่งเราเคยมา

เสร็จแล้วก็เผ่นดีกว่า

ทราบภายหลังปิดทริป มีหนึ่งนางเฉลยมาว่า

แอบไปบนบานศาลกล่าวบางสิ่งอย่างไว้กับหลวงพ่อแช่มแห่งวัดฉลองเอาไว้

นั่นเป็นเหตุผลให้เราจะต้องกลับไปที่นั่นอีกครั้ง

ก็อย่างที่บอกด้านบนแหละครับ

พรนั้นสำเร็จผลเป็นที่เรียบร้อย ด้วยเวลาอันรวดเร็ว



มาถึงตรงนี้ก็ถือว่าภารกิจวันนี้ลุล่วงไปหมดแล้ว

ทีนี้ถึงเวลาของผมแล้วที่หาของแถมมาฝากคุณผู้ชมกันแล้วสินะ

เวลาก็เหลือน้อยเต็มที

คือผมมีนัดทานข้าวกับเพื่อนตอนหกโมงเย็น

และตอนนี้มันก็ ห้าโมงแล้ว...

จากการสอบถามคนแถวนั้น

ที่ที่ไกล้ที่สุด สูงๆ (ไม่แน่ใจว่าสูงที่สุดในภูเก็ตหรือไม่)

และโล่งสามารถเห็นได้ไกลไม่มีสิ่งขวางกั้นนั่นคือ

วัดพระพุทธมิ่งมงคล เอกนาคคีรี

วัดนี้ตั้งอยู่ที่เขานาคเกิด ซึ่งไม่ไกลจากวัดฉลองเท่าไรนัก ทางขึ้นชัน ควรใช้ความระมัดระวังในการขับขี่



ชอบที่นี่นะ วิวสวย ลมเย็น

ส่วนเรื่องพระเรื่องเจ้าไม่ขอออกความเห็นครับ ไม่สันทัด



เข้าวัดแต่ละที สำหรับผมโดยมากแล้วเป็นการอาศัยวัดดูวิวเท่านั้นเอง





ก็พอจะเรียกได้ว่า เป็นจุดชมวิว 360องศา

เห็นทั้งเมือง เห็นทั้งทะเล

เพราะอยู่สูง ลมที่โชยมาจึงเย็นสบาย

ถ่ายรูปไปพักใหญ่ เหลือบมองนาฬิกา

ไกล้เวลาหกโมง มันน่าเสียดายที่อยู่รอเก็บแสงอาทิตย์ตกดินไม่ได้

เพราะเรื่องกินมันก็สำคัญ อย่างที่บอกนะครับ

เรามีนัดตอนหกโมงเย็น ที่ที่นัดกันไว้คือ

BARRELL

มาสายเหมือนเดิมครับ นัดหกโมงมาถึงทุ่มนึง

อาหารบนโต๊ะจึงกระจัดกระจายไปเป็นที่เรียบร้อย

เพื่อนมันชินแล้วครับ ผมมันสายเสมอ..

จึงต้องแสดงความเสียใจด้วยที่ไม่อาจเก็บภาพอาหารมาได้

กว่าจะมาถึง กับข้าวทุกอย่างมันวินาศสันตะโรไปหมดแล้ว

ขอขอบคุณเจ้าของร้านไว้ ณ ที่นี้ที่ดูแลอย่างดี

ไวน์และเครื่องดื่มอื่นๆนี่แทบจะเรียกว่าเอามาอาบกันเลยทีเดียว



นี่เป็นภาพเดียวของร้านนี้

ดีนะได้ถ่ายไว้ก่อนที่เมนูเครื่องดื่มจะโดนจัดมาอย่างถาโถม

และหลังจากนั้นความทรงจำก็ขาดหายไปอย่างสิ้นเชิง

...........

รุ่งเช้าวันอาทิตย์

ใช้ความสามารถทั้งหมดที่มีพาร่างอันไร้วิญญาณคลานลงจากเตียง

วันนี้ผมนัดจะไปเยี่ยมเพื่อนที่บ้านของเขา

คนเดิมคนเดียวตั้งแต่ตอนแรกนั่นแหละครับ

ย้อนนึกไปเมื่อคืนระหว่างร่ำสุรา

รู้สึกว่าเราจะนัดที่จะทำนู่นซื้อนี่มากินที่บ้านเขาในตอนเช้า

หลังจากที่ผมพยายามโทรหาหลายครั้ง แต่ไร้การตอบกลับ

คิดในใจว่า มันก็คงอาการไม่น่าจะดีไปกว่าผมสักเท่าไหร่แน่เชียว

เป็นเช่นนั้นจริงๆ ยืนยันได้จากสายตาอันล่องลอยของร่างซีดเซียว

ที่กำลังออกมาเปิดประตูรั้วให้เราอยู่ตอนนี้

“เมื่อคืนพ่ออ้วกเท่าจำนวนขวดไวน์เลยคะ ^^ ”

ลูกสาวแสนสวยรายงาน

เป็นอันว่ากับข้าวที่นัดแนะจะหามากินกัน

มันไม่มีอยู่จริง...

เลยต้องเปลี่ยนแผน ออกไปหาร้านติ่มซำกินกันดีกว่า

เพื่อนผมพาไปร้านนี้ครับ

ร้านเก็ตโฮ่ ติ่มซำ

ร้านอยู่ที่ ถนนวิชิตสงคราม กะทู้





ที่นี่จะเตรียมติ่มซำที่ยังไม่ผ่านการนึ่งไว้ในตู้เย็น

ลูกค้าต้องเลือกอันที่อยากจะทาน แล้วส่งให้ทางร้านทำการนึ่งให้

รายการอาหารถือว่าหลากหลายครับสำหรับร้านนี้



ติ่มซำนึ่งสด ขนมจีน ข้าวยำ จัดมาแทบครบทุกเมนู











คิดเห็นส่วนตัวนะครับ ผมว่าผมชอบติ่มซำของที่ร้านบุญรัตน์มากกว่า

สำหรับที่นี่ขอยกให้เรื่อง ขนมจีนและข้าวยำ






กินกันพออิ่มท้อง ข้าวเช้าและเที่ยงในเพลาเดียว

จากนั้นเพื่อนกับผมก็ต้องแยกย้าย

ไม่มีการนัดหมายกันอีกแล้ว

นัดกี่ทีก็ไม่ได้ตามนั้นสักที

เลยไม่นัดดีกว่า

มันทิ้งท้ายก่อนไปว่า “มึงควรจะไปดูพิพิธภัณฑ์เหมืองแร่นะ” อยู่ไกล้ๆนี่เอง

ไม่ขัดศรัทธา ตามมาครับจะพาไปดูว่ามันมีอะไรน่าสนใจบ้าง



พิพิธภัณฑ์เหมืองแร่ภูเก็ต



เมื่อเข้าไปซื้อตั๋ว พนักงานจะ brief ให้ฟัง

พอให้เราเข้าใจการจัดแสดงในพิพิธภัณฑ์

และนึกภาพตามได้ขณะเดินชมภายใน











แต่ละห้อง การจัดแสดงจะไล่เรียงไปตามยุคตามสมัย

ว่ากันมาตั้งแต่ชีวิตบนเรือสำเภาที่รอนแรมข้ามน้ำข้ามทะเลของชาวจีน

เพื่อมาขุดแร่ที่นี่ ทั้งทำมาค้าขาย จนกระทั่งมีเงิน มีครอบครัว และมีชุมชน



บางห้องหลอนได้ใจบอกเลย ยืนยันจากการหวีดร้องเสียหลงของฮูกศรี ที่มีมาเป็นระยะระยะ





































ถึงแม้จะไม่สนุกเท่ามหาลัยเหมืองแร่ของลุงอาจิน

แต่การจัดแสดงผมว่าน่าสนใจดีนะ ถ้าผ่านไปก็ลองแวะดู

 ................

ที่หน้าโรงแรมระหว่างรอ Check out

มีลุงคนขับTaxiช่างเจรจาคนหนึ่ง บอกเราว่า ภูเก็ตก็มีน้ำตกนะ

แกยังบอกอีกว่าเป็นน้ำตกเดียวในภูเก็ตและสวยมาก

น้ำตกกระทู้

สิ่งที่เห็นเป็นน้ำตกเล็กๆ เต็มไปด้วยผู้คน

น้ำน้อย คนเยอะ รอนานมากกว่าจะได้ภาพนี้

ที่จริงแล้วน้ำตกจะกว้างกว่านี้ แต่ไม่ไหวรอ

คนเยอะเกิน ถ้าถ่ายเต็มๆมามันจะดูรก

สรุปได้มาหนึ่งรูปแล้วเผ่น

................ 

ตั้งใจว่าจะลัดเลาะทะเลขับย้อนกลับขึ้นไปสนามบินโดยไปเริ่มที่

กะตะ-กะรน

ป่าตอง

แล้วพี่หมีก็จอดรถที่ต้นหาดป่าตอง

“เป็นไรเมิง หิวข้าวรึ จะจอดหาของกินเหรอ?”

“เฮียดูนู่น..”



อ่าว... มีน้องมาร์ดี อยู่ที่

B-LAY TONG

ที่จริงเราผ่านจุดนี้มาทีนึงแล้วในวันแรก

พี่หมีมันจำได้ เลยแวะให้ได้เล่นกับน้องมาร์ดีอีกสักครั้งก่อนกลับ





ไหนๆก็มาแล้ว แอบเนียนเข้าไปดูโรงแรมเขาดีกว่า







การเล่นสระที่นี่ต้องอาศัยความมั่นหุ่นพอสมควร เพราะด้านข้างสระมันใส เห็นข้างในหมดเลย



เห็นว่าด้านล่างมี Gallery ของ Alex กับเพื่อนๆด้วยนะ แต่ไม่ได้ลงไปดู เกรงใจ..





แน่ใจแล้วว่า เราโชคดีเกินไปที่จะได้ภาพ “ภูเก็ตในวันฝนพรำ”

เพราะมาถึงตอนนี้แดดเปรี้ยงตลอด...

นี่ก็ไกล้ค่ำแล้ว เราไปหาที่กินกันดีกว่า

เนื่องด้วยทริปนี้จัดของกินกันกระหน่ำ

ทำให้งบของเราไกล้หมดเต็มที

เพื่อคุมให้อยู่ในงบ ตัดสินใจแวะร้านข้าวราดแกงข้างทาง

ร้านเจ้ากรรมของหมดทุกอย่าง เหลือบไปเห็นร้านร้านหนึ่งที่อยู่ไกล้กัน

รุมเล็งเมนูกันอยู่หน้าร้าน พลางก็นับเหรียญในกระเป๋าเกรงจะไม่พอจ่ายค่าข้าว

ลังเลกันอยู่นาน จนสุดท้ายตัดสินใจ เอาร้านนี้ละวะ..

SalsaMexicana

https://www.facebook.com/Salsamexicanacom-1109860682419226/?fref=ts







“ทำงานมากว่า8ปี สุดท้ายสิ่งที่ได้มาคือคำพูดที่ว่า วันนี้เราไม่ต้องการคุณแล้ว”

นี่เป็นคำพูดของคุณนุ่มผู้เป็นเจ้าของร้าน

หลังจากโดนเลิกจ้าง เธอกับแฟนและเพื่อนฝรั่งอีกคนตัดสินใจทำร้านนี้ขึ้นมา

ร้านอยู่ที่กระทู้ บนถนนเลียบหาด จากป่าตอง ก่อนถึงกะหลิม

อยู่บนเนิน มีที่จอดรถหน้าร้าน

บรรยากาศร้านถือว่าสวยนะ

แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือรสชาติอาหาร เรากลับมาจากภูเก็ตก็นานแล้วนะ

แต่ยังคิดถึงอาหารที่นั่นกันอยู่เลย มันอร่อยถูกปากมากๆทุกเมนูจริงๆ









ทั้งหมดนี้ กับเบียร์นอกอีกสอง เบียร์ไทยอีก4 ในราคา หนึ่งพันบาท

ใครผ่านไป แวะเถอะครับ บอกเลย

ไม่แค่นั้น วิวที่นี่ก็ไม่ย่อยนะจะบอกให้

หมดเวลาแล้ว คงต้องปิดทริปภูเก็ตกับที่นี่

ไว้เจอกันใหม่ เร็วๆนี้

สำหรับวันนี้สวัสดี