Trat : The Artist's Place - Sea House Cafe' - บ้านท่า ร.ศ.112

ความเดิมตอนที่แล้ว เราไปหาดทรายดำมาครับ

ก่อนออกจากหาดทรายดำ ทราบจากพี่ธนิต ผอ.ศูนย์ฯ ว่าวันนี้แถวๆโรงแรมจะมีงานประจำปี
แกบอกให้รีบไป เดี๋ยวเขาจะปิดถนนเสียก่อน

อยากกลับไปบอกพี่ว่า ไม่ทันแล้วครับ มันปิดไปเรียบร้อย ผมจอดกันแถวลานวัดไกล้ๆแล้วเดินเอา...


เรื่องงานประจำปีขอเก็บไว้เล่าทีหลัง ตอนนี้จะพาเข้าโรงแรมก่อนครับ เหนื่อย เหนียว อยากถอดชุดเกราะออกเต็มทีแล้ว

ขณะที่เก้ๆกังๆอยู่กลางงาน ไม่รู้หรอกว่ายืนอยู่ตรงหน้าพี่จิ๋ว เจ้าของโรงแรม แกมาตั้งแผงขายของในงานพอดี
เราจองที่พักไว้ที่ Artist's Place Trat  โชคดีที่มันอยู่ต้นๆของซอยที่จัดงานนั่นแหละ จึงไม่ต้องเดินไกลนัก



พี่จิ๋วเดินมาส่งที่โรงแรม แกบอก เอาของไปเก็บ อาบน้ำอาบท่าเสียก่อน เรื่อง Check-in ไว้ทีหลังก็ได้ สบายๆ



หน้าตาดีทีเดียวโรงแรมนี้ ราคาก็หลักร้อยน่าคบหา








มีเรื่องหนึ่งที่ผมชื่นชมที่นี่อย่างจริงใจ

คือผมได้คุยกับพี่จิ๋วเจ้าของรีสอร์ท ว่าห้องที่พักเสียงแอร์ดังไปหน่อย  พี่เขาน้อมรับและบอกว่าจะปรับปรุง

จากนั้นผ่านมาไม่กี่อาทิตย์ ผมเห็นรีสอร์ทมีการปรับปรุงอย่างที่คุยกันไว้
เขาไม่ได้รับปากส่งๆเพื่อแก้ผ้าเอาหน้ารอดจากลูกค้าขาจรอย่างเรา ตบมือรัวๆครับ






การ Check-in และทานอาหารเช้าสำหรับโรงแรมนี้ สามารถทำได้ที่ร้าน บ้านท่าร.ศ.112 ซึ่งเป็นเจ้าของเดียวกันกับโรงแรมนั่นเอง

ร้านบรรยากาศดีน่านั่งอีกร้านหนึ่งในเมืองตราด






อยากได้คันเน้กลับบ้าน



ขอเล่าข้ามมาตอนสายๆของอีกวัน

หลังจากฟาดอาหารเช้ากันเป็นที่เรียบร้อย พลาดไม่ได้ที่ต้องเสาะหาร้านกาแฟชิคๆมาฝาก
เดินเลาะหากันสักพักในที่สุดก็เจอ Sea House Cafe'
แปลเป็นไทยว่า มุมสวย สุดทางสุขุมวิท


ตอนกินกาแฟกันอยู่ มีนางหนึ่ง กระโดดลงจากมอร์ไซ พร้อมโวยวายลั่น " เฮ้ย!! ร้านนี้ขโมยลูกค้าโรงแรมมา "

อะไรเนี่ย . . .
หลบมาชิล ไม่เอานะ ทรีน . . . .ขอร้อง

หันไปถึงรู้ว่าโดนอำ สาวมั่นคนนั้นเธอคือ พี่จิ๋วนั่นเอง

" ร้านพี่เอง ล้อเล่นกับเด็กมัน "
(คือพี่ครับ ร้านไหนก็ของพี่ พี่เป็นเจ้าของเมืองนี้รึเปล่าครับ)

มิน่าแว๊บแรกที่เห็น ลักษณะการตกแต่งมันคุ้นตา ทำให้นึกถึงทั้งโรงแรมและร้าน บ้านท่า ร.ศ.112





ปล่อยให้น้องฮูก "แมนี่เม๊าท์" สนทนาตามประสานักออกแบบ กะโม้โน่นคุยนี่ไปตามเรื่องตามราวของหล่อนแหละ

ส่วน ผช ก็ฟาดกันไปกระจัดกระจาย ทั้งไข่ต้มไข่ลวก
นี่เมิงเพิ่งจัดข้าวกันมาคนละสองสามจานเมื่อสิบห้านาทีที่แล้วนะ . . . .



เมนูอื่นไม่รู้ แต่ถ้ามาร้านนี้ต้องลอง กาแฟดริปครับ จัดว่าโดนมากๆ





"แมนี่เม๊าท์" ฉายานี้นะหรือ ที่มาคือน้องฮูกเธอ " ช่างเจรจา นะครับ


เวลาก็ผ่านมาไกล้เที่ยง
ถึงเวลาต้องกลับแล้วสินะ

ยัง!!!! ยังกลับไม่ได้
จะกลับเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ไม่เล่าเรื่องเมืองตราดก่อนกลับ ไม่ได้!!!

อีกไม่กี่อึดใจ รอติดตามครับ
ตอนต่อไป
ไปเดินเลาะเล่นในเมืองตราดด้วยกัน

ติดตามได้ที่นี่นะครับ
http://painaithailand.blogspot.com/2016/03/trat-street-walk-at-trat.html

https://www.facebook.com/PainaiThailand-116633651776556/

ความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม